Dag 6, 21 juli 2010

Ed tijdens een hike	Lisette in een Anasazi nederzetting	Sipapu Bridge (Natural Bridges NM)
Kachina Bridge (Natural Bridges NM)	Een blik op de rivier	Lisette geniet van het uitzicht
Midden in Glen Canyon	De Colorado River	Ons stalen ros
Glen Canyon met uitzicht op de Colorado	Hiken in Capitol Reef	Prachtige natuur
Sunset met ons vieren	Onderweg in Capitol Reef	Uitzicht vanuit de hotelkamer

De volgende ochtend was weer een enorme verassing, het ontbijt. Dit stond klaar in een kamertje met 2 tafels die door 2 grote families die al op elkaar gepropt zaten werden bezet . Er waren bruine boterhammen, creame cheese en jam, jus en koffie en wat zoete snacks. Het smaakte ons overigens prima maar aangezien we niet in de "ontbijtkamer" konden zitten namen we plaats op dezelfde banken waar bij aankomst een aantal mensen tv zaten te kijken. Een heus woonkamer ontbijt, ook nog eens omgeven door Nederlanders (en dat in zo'n onbekend gehucht) en mopperende Duitsers. We waren nog nooit zo snel klaar met ontbijten.

Toen we onze motor stonden in te pakken spraken we nog 2 Amerikanen die de vorige dag in de bergen beren hadden gezien. Helaas gingen wij een andere route doen, dat leek mij wel wat, maar dan wel graag op grote afstand. De motor kan niet in zijn achteruit dus als je ze tegenkomt ben je de klos.

Al snel kwamen we een bordje tegen met Indianen ruines. Een compleet verlaten parkeerplaats en een soort bord waar op stond wat we allemaal konden gaan zien en of we geen souvenirs wilden meenemen als potscherven etc. Wij dachten dus dat we er echt in konden. Maar nee, het was bloedheet en de route naar deze ruïne was een pittige wandeling, tot Ed's grote genoegen (ik ga niet hiken hoor!)

We hadden inderdaad uitzicht op een grote inham in een rotspartij waar resten van een Indiaanse leefgemeenschap te zien waren. Het was wel ver weg en eigenlijk was het idee mooier dan de aanblik die toch behoorlijk ver weg was. Helaas struikelden we niet over de potscherven en pijlen, die zijn we nergens tegengekomen dus we voelden ons ook nog enigszins genept. Het je een half uur in de hitte rondgestapt en zie je eigenlijk niks.

De 2e stop op onze route was een andere Indianen ruïne, dit was een ronde diepliggende stenen hut, waar je wel in kon maar waar uiteraard niet veel te zien was behalve de stenen overblijfselen. Hier kwamen we voor de 2e keer die dag een Amerikaanse familie tegen, waarvan de vrouw des huizes de enorme omvang van haar lichaam verhulde in een strapless knalroze jurkje met bloemen. De vader ging zo tekeer tegen zijn puberende zoon ("you fu***** moron") en zijn scheldtirade was op meters afstand te horen. Wij moesten daar wel om lachen maar het was eigenlijk heel triest dat je zo tekeer gaat tegen je eigen kind. We kwamen ze vervolgens de hele dag bij elke stop tegen.

Toen kwamen we aan bij de Natural Bridges. Prachtig door water uitgesleten stenen bogen die je soms moest zoeken met je ogen omdat ze een enorme schutkleur hadden tussen de overige rotsen. Veel mensen gingen hier hiken, wat ongetwijfeld mooi is om te doen, maar wij noch de tijd voor hadden noch de uitrusting. Helaas werden we toen we wegreden weer eens getroffen door een heftige maar korte regenbui. Net genoeg om het koud te krijgen en binnen no time erg nat ook.

Rond het middaguur wilde Ed graag lunchen in Fry Canyon Lodge, want we hadden intussen best trek gekregen. Helaas was dit tentje gesloten. We hadden een stukje verderop nog wel een mooi uitzichtpunt gevonden waar we de rivier konden bewonderen. Verderop reden we door het prachtige Glen Canyon, waar we weer eens genoten van de heftige woeste rotsen en de uitdagende slingerweg erdoorheen. Plotseling doemde een grote brug voor ons op die de weg over de Colorado Rivier vormde !

Aansluitend werd de weg helaas behoorlijk saai en hadden we intussen wel honger gekregen ook. Dan is het allemaal ineens niet meer zo comfortabel en duurde het erg lang voor we erdoorheen waren en weer in de bewoonde wereld aankwamen om wat te eten in Hanksville. De beentjes waren weer gestrekt en fit en wel stapte weer op op weg naar Capitol Reef. Ed kon zich niet meer zo goed voor de geest halen dat dit zo'n mooi gebied was, maar het is één van de mooiste parken die we gezien hebben. We reden eerst door de White Canyon voor we in het rode gebied kwamen van Capitol Reef. Er was weer een natural bridge te bewonderen ook, Hickman Bridge. Weer een hike om daar te komen.

Er staat dan op het bordje dat het een "moderate" wandeling is van maar 1,2 mile, nou dat is wel te doen. Maar ook deze route was een behoorlijke klim. We hadden geluk dat het redelijk bewolkt was en dus niet te heet om te wandelen maar Ed begon toch wel een beetje te sputteren. Weer zo'n wandeling en een pittige ook. De Hickman Bridge was wel erg mooi, maar we besloten toch de route niet helemaal af maken. Gelukkig gaat het bergaf altijd een stuk eenvoudiger dan berg op. Als jonge hindes draafden we vlotjes en soepel naar beneden.

Een stukje verderop hebben we nog mooie Indianen rotstekeningen (Petrogliefen) gezien en kwamen we de vloekende Amerikanen ook weer tegen natuurlijk, die ons blij begroetten. Capitol Reef is prachtig begroeid en de combinatie van al dat groen en die dieprode stoere rotsen, groene velden en grazende hertjes is wel bijzonder.

In Torrey genoten we van het luxe Best Western hotel, dat is toch ook wel weer lekker. We hadden zelfs een balkon met uitzicht op de bergen. Aan de overkant hebben we met een Budweiser en een salade heerlijk gegeten. Ed nam zelfs nog een extra bordje met spare ribs maar dit viel gezien het late tijdstip van onze maaltijd wel wat zwaar op de maag helaas.

|   Begin van dit verslag   |   Vorige pagina   |   Volgende pagina   |   Route   |   Programma   |   Bezienswaardigheden  |

|  Home   |   Vorige verslagen   |    E-mail : motorreizen@allure.nl |