Om 07.00 staan we op en we gaan direct naar buiten om de 7 schitterend glimmende Harley Davidsons te bewonderen die ze gisteravond voor ons hebben klaargezet. Er staat 1 Fatboy voor Ed, 1 Electra Glide voor Jan & Joke, 1 Electra Glide Classic voor Ton & Sjanie, 4 x een Heritage Softail voor Peter, Henk, Ron en Hans.
We konden lekker vroeg aan het papierwerk beginnen en onderwijl een licht ontbijt met geroosterd brood en wat koffie en thee nuttigen. Nadat we nog wat uitleg van de werking van de motoren hadden gekregen kon de bagage op de vrachtwagen en vertrokken wij om 10.30 uur naar Cruise America waar wij de camper in ontvangst moesten nemen.
De bagage wordt op de auto geladen
Als we al dachten dat we daar snel met een camper konden vertrekken hadden we het helemaal mis. Aan de balie werden we geholpen door een niet al te enthousiaste tante die beweerde dat er geen contract was van Custom Tours en dat het bedrijf ook helemaal niet in het computerbestand voorkwam en dat er dus ook geen camper voor ons was gereserveerd.
Gelukkig hadden wij wel een bevestiging zodat zij toch haar best moest gaan doen om voor ons een camper te regelen. Plotseling kwam er toch licht in de zaak, toen zij op de tafel met de formulieren voor de af te halen campers een contract vond op de naam van Bert de Wit.
Dit was oorspronkelijk de chauffeur die op de camper zou rijden en aangezien ze de naamswijziging van Jan Kaffa niet hadden ontvangen hadden ze dat niet veranderd. Opgelost dus, dachten wij. Mooi niet ! De camper van Bert de Wit was er ook niet dus moesten ze nog dieper spitten om een camper boven water te toveren.
Plotseling was er een camper beschikbaar die eigenlijk verkocht was. Maar omdat de koper de financiën vandaag niet rond kon krijgen, moesten wij dankbaar zijn dat we deze camper mee konden nemen, ongelooflijk toch ? Al met al moest deze camper nog schoongemaakt worden dus reden wij om 14.45 uur de parkeerplaats af om naar Moab, 230 mijl verder, te rijden.
2e dag - Vrijdag 21 juli 2000
De camper, een Chevy Van 3.0 automaat, had 85.000 mijl op de teller staan en was niet vooruit te branden. Op de Interstate had hij veel moeite om op snelheid te komen en toen we op een binnenweg tegen een heuvel aan moesten liet hij ons dan ook direct in de steek, hij was met geen 10 paarden vooruit te krijgen.
De motoren waren al doorgereden dus stonden wij daar beneden in een afgelegen gebied waar bijna niemand kwam. We hebben de camper gekeerd en geprobeerd om in z’n achteruit de berg op te komen, en warempel dat lukte.
Op het hoogste punt weer gekeerd en met de goede kant voor onze weg vervolgt. Je begrijpt dat hier het laatste woord nog niet over gesproken is. Het vertrouwen in deze camper was plotseling ver te zoeken en we lieten dan ook aan Ed weten dat we daar niet zo blij mee waren. Genoeg tijd verdaan, verder dus. We komen door schitterende wintersportgebieden zoals, Park City en door bergen met leuke kleine dorpjes als Wellington, East Carbon en Green River.
Dit zijn de 7 Harley Davidsons
Het wordt al laat dus gaan we voor we verder rijden onderweg maar wat eten, om daarna in het donker door te rijden naar Moab. We komen om 01.00 uur na 323 mijl, wat wel een beetje meer is dan gepland, in het Best Western Hotel Greenwell Inn en gaan direct slapen. Het was een lange vermoeiende dag.